Autor: ADminTPD

Założenia i realizacja Akademii Przyszłości

Skąd wziął się pomysł na realizację projektu?
Projekt Akademia Przyszłości powstał po to, by podnieść atrakcyjność szkolnictwa podstawowego w powiecie elbląskim i dać uczniom możliwość uczestnictwa w zajęciach pozalekcyjnych, które przez swoją atrakcyjną formę, stanowić miały dla nich interesujący sposób spędzania czasu wolnego, a przede wszystkim wpłyną na poprawę ich wyników w nauce. Zatem Akademia Przyszłości stanowić miała środek zaradczy na dwa zasadnicze problemy: po pierwsze – słabe wyniki w nauce uczniów, w tym przede wszystkim tych, którzy posiadają różnego rodzaju trudności w uczeniu się o podłożu biologicznym i społecznym, po drugie – małą ilość atrakcyjnych form zajęć pozalekcyjnych oferowanych uczniom w szkołach podstawowych w powiecie elbląskim. Przez realizację projektu chcieliśmy poza tym rozwinąć umiejętności zawodowe nauczycieli i za ich pośrednictwem wdrożyć do szkół atrakcyjne i skuteczne metody nauczania i uczenia się.

Jakie były cele projektu?
Głównym celem projektu było wsparcie uczniów osiągających słabe wyniki w nauce w wyrównaniu ich szans edukacyjnych poprzez realizację zajęć pozalekcyjnych, ukierunkowanych na rozwój ich kompetencji kluczowych. Osiągnięcie tego celu planowane było poprzez zmniejszenie braków edukacyjnych i zwiększenie szans uczniów na skuteczne kontynuowanie nauki na dalszych etapach edukacji. Zajęcia rozwinąć miały zainteresowania badawcze uczniów, ich motywację do naukowego poznawania świata i twórczego podejścia do rozwiązywania problemów oraz  udoskonalić ich  zdolności poznawcze i umiejętność skutecznego uczenia się. W zależności od rodzaju zajęć, w których uczestniczyli uczniowie, planowane było również: przygotowanie uczniów do wykorzystywania znajomości języka angielskiego w różnych sytuacjach życiowych; zapoznanie uczniów z podstawowymi zasadami posługiwania się komputerem i technologią informacyjną oraz programami użytkowymi i edukacyjnymi; zapoznanie uczniów z lokalnymi i globalnymi zagrożeniami środowiska i propagowanie działań zapobiegających im; budowanie abstrakcyjnych pojęć i rozumowań matematycznych oraz rozwój umiejętności stosowania ich w praktyce.

Jak zarządzany był projekt?
Bardzo ważnym elementem, mającym znaczenie dla osiągnięcia założonych celów, było opracowanie odpowiedniego sposobu zarządzania projektem. Nad całością projektu czuwał 3-osobowy zespół administracyjno – organizacyjnej i finansowej obsługi projektu (kierownik, księgowa, pracownik administracyjno-biurowy), pracujący w biurze TPD w Elblągu. W każdej szkole, biorącej udział w Akademii Przyszłości, wybrany został szkolny koordynator projektu, którego zadaniem było zarządzanie organizacją zajęć pozalekcyjnych na terenie szkoły, monitorowanie ich oraz sporządzanie niezbędnej dokumentacji i przekazywanie jej do biura projektu.  Nad osiąganiem celów projektu i prawidłowym jego przebiegiem czuwał specjalista ds. monitoringu i ewaluacji. Zadaniem jego było nadzorowanie szkół, hospitowanie zajęć, monitorowanie prowadzonej w szkołach dokumentacji, a także badanie poziomu zadowolenia z projektu i jakości zajęć pozalekcyjnych. Efektem jego pracy było przygotowanie raportu ewaluacyjnego, którego skróconą wersję prezentujemy w dalszej części publikacji.

Przebieg projektu – jak osiągano założone cele?
Zasadniczym działaniem planowanym do zrealizowania w ramach projektu była organizacja zajęć pozalekcyjnych dla uczniów klas 4-6 w czterech blokach tematycznych: język angielski, informatyka, matematyka oraz edukacja przyrodniczo – ekologiczna. Zajęcia te realizowane były w 13 szkołach podstawowych od października 2008 do czerwca 2009 roku. W każdej szkole zrealizowano 216h zajęć (54h x 4 bloki). Zajęcia odbywały się średnio 3 razy w miesiącu po 2h. Prowadzone były w małych, maksymalnie 12-osobowych grupach uczniów. Taka liczebność grup sprzyjała indywidualizacji pracy nauczyciela z uczniem, co było bardzo ważne z uwagi na fakt, że w projekcie udział brali przede wszystkim uczniowie ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się.

Wykaz szkół i ilości uczniów biorących udział w projekcie

Aby zyskać większą pewność, że cele projektu zostaną osiągnięte, przygotowano i zrealizowano szkolenie nauczycieli, którzy realizować mieli zajęcia pozalekcyjne w ramach Akademii Przyszłości. Przed rozpoczęciem zajęć w szkołach, we wrześniu i październiku 2009 przeprowadzono w ramach Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Elblągu cztery 20-godzinne szkolenia dla nauczycieli, z zakresu sztuki efektywnego nauczania i uczenia się – oddzielnie dla nauczycieli z czterech różnych bloków zajęć. Podczas szkolenia poruszone zostały między innymi takie treści, jak: trening umysłu w oparciu o nowoczesne, niekonwencjonalne techniki uczenia się; kształtowanie motywacji do nauki oraz dostosowanie wymagań edukacyjnych do potrzeb i możliwości ucznia z trudnościami w uczeniu się. W trakcie szkoleń przygotowane zostały 4 ramowe plany pracy na zajęciach pozalekcyjnych (1 plan pracy do każdego rodzaju zajęć). Każdy nauczyciel miał możliwość dostosowania ramowego planu do możliwości uczniów i własnej koncepcji prowadzenia zajęć. Ważnym elementem, mającym znaczenie dla osiągnięcia celów projektów, było w późniejszym etapie uzupełnienie ogólnych planów pracy o przygotowane przez każdego nauczyciela indywidualne plany pracy dla uczniów wymagających szczególnego wsparcia.
Za wybór uczestników projektu odpowiedzialne były komisje rekrutacyjne, które pracowały we wrześniu 2008 w każdej szkole, biorącej udział w  projekcie. Informacje o rekrutacji oraz ulotki informacyjne przekazane zostały rodzicom podczas zebrań z nauczycielami. Rodzice zainteresowani uczestnictwem swojego dziecka w projekcie wypełnili karty zgłoszeniowe i złożyli je u szkolnych koordynatorów projektu. Komisje rekrutacyjne, składające się ze szkolnego koordynatora oraz nauczycieli prowadzących zajęcia w projekcie, dokonały na przełomie września i października wyboru uczniów, którzy zakwalifikowani  zostali do projektu (w każdej szkole maksymalnie 48 osób – 12 uczniów x 4 bloki zajęć; w uzasadnionych przypadkach jeden uczeń kwalifikowany był do uczestnictwa w 2 blokach zajęć). W pierwszej kolejności do uczestnictwa w projekcie wybierani byli uczniowie, mający słabe wyniki w nauce, którzy z przyczyn rodzinnych (ubóstwo, zaniedbanie, zjawiska zaburzające prawidłowy rozwój dziecka w rodzinie) oraz biologicznych (zaburzenia i dysfunkcje rozwojowe) potrzebowali wsparcia w rozwoju ich zainteresowań, umiejętności i wiedzy,  a także kompensacji braków edukacyjnych oraz korygowania trudności i zaburzeń rozwojowych.
W październiku 2008 rozpoczęła się realizacja zajęć pozalekcyjnych w szkołach. Prowadzili je nauczyciele, będący etatowymi pracownikami szkół, które brały udział w projekcie. Dbali oni o to, by zajęcia różniły się od typowych lekcji i były atrakcyjne dla ich uczestników. Dobierane były więc takie metody i narzędzia pracy, które aktywizowały twórczą aktywność uczniów. Dbano też o to, by dotrzeć z analizowanym materiałem do każdego dziecka, mając na uwadze to, że istnieją różne preferowane style uczenia się. Zwracano też uwagę na ćwiczenie umysłu uczniów oraz wykształcenie u nich umiejętności ułatwiających i uatrakcyjniających proces uczenia się. Starano się odbiegać od sztywnego, tradycyjnego frontalnego modelu nauczania, szukając sposobów pobudzenia ciekawości i aktywności ucznia. Zrealizowano wiele wycieczek i wizyt studyjnych. Odbyły się liczne zajęcia z wykorzystaniem dramy oraz gier i zabaw edukacyjnych. Uczniowie prowadzili blogi i gazetki szkolne. Realizowano przedsięwzięcia, wymagające wiedzy z różnych dziedzin nauki, tak by włączyć do jednego zadania uczniów z różnych bloków zajęć pozalekcyjnych. Zajęcia w  szkołach zakończyły się w czerwcu 2009.
15 czerwca 2009 w Szkole Podstawowej Nr 19 w Elblągu odbyła się konferencja podsumowująca Akademię Przyszłości. Wzięły w niej udział delegacje z 13 szkół, w których realizowany był projekt: szkolni koordynatorzy, nauczyciele i uczniowie, a także zaproszeni goście. Podczas konferencji zaprezentowano główne cele projektu i skonfrontowano je z osiągniętymi rezultatami. Przedstawiono  również sposób osiągania rezultatów projektu, zwracając uwagę na rolę nowoczesnych metod nauczania i uczenia się. Dokonano wymiany doświadczeń pomiędzy nauczycielami i uczniami biorącymi udział w projekcie. Przedstawiciele każdej ze szkół podzielili się swoimi doświadczeniami, prezentując przy specjalnie przygotowanych stoiskach wytwory pracy uczestników projektu.

 Podsumowanie – co udało się osiągnąć?
Zasadniczym rezultatem projektu był rozwój wiedzy i umiejętności uczniów w zakresie kompetencji  kluczowych, a także rozwinięcie ich zainteresowań, motywacji do nauki i umiejętności skutecznego uczenia się, co przełożyło się na polepszenie ich wyników w nauce. Jak wynika z informacji zebranych przez ewaluatora oraz szkolnych koordynatorów projektu, nastąpiło zniwelowanie braków edukacyjnych uczniów i ich trudności w uczeniu się.  Zdecydowana większość z nich osiągnęła lepsze oceny końcowe z przedmiotów zbliżonych tematycznie do zajęć pozalekcyjnych, w których brali udział. Wielu uczniów odniosło swój mały lub wielki sukces, przełamało osobiste bariery, uwierzyło w swoje możliwości, otworzyło się na pokonywanie trudności. Bardzo ważne dla nas – realizatorów projektu, jest to, że za pośrednictwem doskonałych nauczycieli, mogliśmy pokazać uczniom, że nauka może być przyjemna, że można uczyć się, czerpiąc radość ze zdobywania wiedzy. Dużą nagrodą za pracę, którą włożyliśmy w przygotowanie i wdrożenie projektu, są wyniki ewaluacji, wskazujące na bardzo duże zadowolenie z jego realizacji, wyrażane przez uczniów, nauczycieli i rodziców. Mamy nadzieję, że umiejętności i doświadczenia wyniesione z Akademii Przyszłości, przyczynią się do osiągania kolejnych sukcesów uczniów, a nauczycielom pozwolą poszukiwać nowych sposobów uczynienia procesu edukacyjnego bardziej atrakcyjnym i efektywnym.
Wszystkim pracownikom projektu serdecznie dziękujemy za duże zaangażowanie w jego realizację. Nauczycielom gratulujemy dużej wrażliwości i kreatywności w poszukiwaniu sposobów dotarcia do umysłów uczniów. Sukcesy uczniów są Waszymi sukcesami. Uczniom, życzymy, aby nigdy nie zatracili ciekawości otaczającego nas świata. Wierzymy, że umiejętności wyniesione z Akademii Przyszłości pozwolą Wam dotrzeć do jego tajemnic. 

Termin realizacji: 01.09.2008 – 31.07.2009

CEL PROJEKTU

Celem ogólnym projektu było wsparcie wychowanków domu dziecka i innych form opieki zastępczej w procesie usamodzielniania się poprzez ich aktywizację społeczno – zawodową. Cel ten został osiągnięty poprzez realizację celów szczegółowych, takich jak:
– wykształcenie i rozwój umiejętności psychologiczno – społecznych i interpersonalnych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania w życiu zawodowym i osobistym zgodnie z normami życia społecznego;
– wykształcenie umiejętności skutecznego poruszania się po rynku pracy,
– zdobycie samoświadomości wychowanków w zakresie ich możliwości i predyspozycji zawodowych i edukacyjnych oraz zmotywowanie ich do poszukiwania pracy i dalszej nauki;
– wzrost wiedzy i umiejętności w zakresie komunikacji w języku angielskim i obsługi komputera;
– nabycie podstawowych umiejętności zawodowych i rozwój zainteresowań zawodowych.

GRUPY DOCELOWE

Projekt Akademia Dorosłości skierowany był do 30 – osobowej grupy młodzieży w wieku 15 – 18 lat z 4 domów dziecka z województwa warmińsko – mazurskiego (Elbląg, Marwica, Frombork, Szymonowo) oraz innych form opieki zastępczej z Elbląga. Diagnoza sytuacji tej grupy młodzieży wskazała, że potrzebowali oni wsparcia w procesie usamodzielniania się, które dotyczyło przede wszystkim rozwoju ich umiejętności psychologiczno – społecznych, ukierunkowania ich ścieżki edukacyjno – zawodowej, wzmocnienia ich umiejętności kluczowych niezbędnych na rynku pracy i wykształcenia umiejętności poruszania się po rynku pracy, co stanowiło czynnik chroniący ich przed zjawiskiem wykluczenia społecznego.

DZIAŁANIA

Realizacja projektu przewidziana była na okres: 01.09.2008 – 31.07.2009.

Realizacja zajęć dla uczestników projektu rozpoczęła się 26.09.2008 spotkaniem inaugurującym w Centrum Kultury i Współpracy Międzynarodowej „Światowid” w Elblągu. Uczestniczyła w nim kadra projektu, uczestnicy projektu wraz z kadrą domów dziecka i opiekunami, przedstawiciele lokalnych mediów i zaproszeni goście. Pierwsze zajęcia rozpoczęły się drugiego dnia po inauguracji. Kolejne zjazdy realizowane były od 10.2008 do 06.2009 z częstotliwością: 2 zjazdy w miesiącu (zjazdy realizowane były w piątkowe popołudnia i w soboty), co dało łącznie w trakcie całego projektu 19 zjazdów średnio po ok. 13h szkoleniowych dla każdego uczestnika. Zrealizowanych zostało łącznie 455 h zajęć.

Realizacja projektu w formie szkoleń, warsztatów edukacyjno – profilaktycznych oraz poradnictwa indywidualnego i grupowego obejmowała kilka modułów tematycznych. W bloku zajęć podstawowych dla wszystkich uczestników zrealizowane zostały warsztaty psychologiczno – społeczne (55h), warsztaty z doradztwa zawodowego i poruszania się po rynku pracy (40h), zajęcia z języka angielskiego (45 h x 2 grupy), zajęcia z informatyki (45h x 2 grupy). Dodatkowo każdy z uczestników uczestniczył w kursie przysposabiającym zawodowo i rozwijającym zainteresowania i umiejętności zawodowe – do wyboru kurs kosmetyczny, opiekunki dziecięcej, mechanika samochodowego (3 grupy x 10 os. x 60h). Każdy uczestnik objęty został szkoleniami w wymiarze 245h. Zajęcia w bloku podstawowym odbywały się w CKiWM „Światowid” w Elblągu oraz w Bursie Szkolnej nr 1. Kurs kosmetyczny odbywał się na bazie pomieszczeń Policealnej Szkoły im. Anny Romanowskiej w Elblągu, kurs opiekunki dziecięcej w sali szkoleniowej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Elblągu, kurs mechanika samochodowego w Centrum Kształcenia Praktycznego w Elblągu.

Uczestnicy projektu objęci zostali dodatkowo opieką psychologa / psychoterapeuty, który w trudnych sytuacjach prowadził indywidualne poradnictwo psychospołeczne oraz udzielał wsparcia psychologicznego.

Uczestnikom projektu zapewniliśmy obiady, bufet, ubezpieczenie, materiały szkoleniowe, zwrot kosztów dojazdu na zajęcia, 10 wyjść do kina lub teatru poza godzinami zajęć.

W czerwcu 2009 odbyło się w CKiWM „Światowid” uroczyste zakończenie projektu z udziałem uczestników projektu, kadry realizującej projekt, przedstawicieli mediów i zaproszonych gości.

ZAKŁADANE REZULTATY

Zasadniczym rezultatem projektu był fakt zaktywizowania społeczno – zawodowego 30-osobowej grupy wychowanków domów dziecka i innych form opieki zastępczej i przygotowania ich do wejścia w dorosłe życie. Poza tym:

– wychowankowie posiadać będą rozwinięte umiejętności psychologiczno – społeczne i interpersonalne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania w życiu zawodowym i osobistym zgodnie z normami życia społecznego;
– wychowankowie potrafili będą skutecznie poruszać się po rynku pracy;
– wychowankowie posiadać będą samoświadomości w zakresie swoich możliwości i predyspozycji zawodowych i edukacyjnych oraz zainteresowań zawodowych, przez co będą zmotywowani do poszukiwania pracy i dalszej nauki;
– wychowankowie posiadać będą umiejętności w zakresie komunikacji w języku angielskim, obsługi komputera i ukończonego kursu zawodowego, przez co wzrośnie ich pozycja na rynku pracy.

Realizacja projektu pt. „Wspólnie przeciw alkoholizmowi i narkomani” była kolejnym dobrym przedsięwzięciem ukazującym osobom pracującym z dziećmi i młodzieżą trudną to, iż nie są sami w swojej pracy i mogą zawsze liczyć na swoich kolegów z innych placówek. Swoje dotychczasowe doświadczenia z zakresu przeciwdziałania alkoholizmowi i narkomani przenieśliśmy za pośrednictwem reprezentantów Federacji Rosyjskiej do Obwodu Kaliningradzkiego, a tym samym podzieliliśmy się z nimi dobrymi doświadczeniami, schematami obowiązującymi w naszym kraju. Odwiedziliśmy cztery ośrodki leczące alkoholizm i narkomanie wśród osób dorosłych i dzieci. Nastąpił przepływ informacji skierowany do uczestników projektu, docelowo do dzieci i młodzieży, oraz pośrednio do rodziców i opiekunów. Pragnęliśmy przekazać osobom z FR nasze dobre już sprawdzone doświadczenia w zakresie profilaktyki alkoholowej i narkomanii. Celem projektu było zwiększenie skuteczności przeciwdziałania alkoholizmowi i narkomanii. Projekt skierowany był do osób pracujących z dziećmi i młodzieżą trudną w Czerniachowsku i powiecie elbląskim. Cel projektu osiągnięty został  poprzez podniesienie poziomu wiedzy i umiejętności osób pracujących w placówkach opiekuńczo – wychowawczych, takich jak: domy dziecka, ośrodki szkolno-wychowawcze, pogotowia opiekuńcze, specjalne ośrodki wychowawczo – resocjalizacyjne, szkoły. Celem było również stworzenie warunków do nawiązania współpracy i wymiany doświadczeń pomiędzy uczestnikami, wyposażenie ich w nowe narzędzia pracy oraz pomocne materiały dydaktyczne.
        Istotna w projekcie była ciągłość współpracy rosyjskich partnerów i partnerów z Polski z placówek opiekuńczo-wychowawczymi. Współpraca ta została już w określony sposób zawiązana podczas realizacji projektu „Prawa Jasia i Nataszy”. projekt „Wspólnie przezwyciężmy alkoholizm i narkomanię” jest odpowiedzią na rozmowy o kontynuacji projektu, zadań które pragnęli poznawać uczestnicy projektu. Działania w ramach projektu polegały na zorganizowaniu serii spotkań, cyklu szkoleń z zakresu alkoholizmu, narkomani i profilaktyki – przez okres 8 miesięcy, dla 15 osób z Obwodu Kaliningradzkiego oraz 8 przedstawicieli- reprezentantów placówek opiekuńczo -wychowawczych z terenu powiatu elbląskiego. Rozpoczęcie projektu nastąpiło w marcu 2007 r., były to spotkania od środy do soboty- 1 raz w miesiącu. W ramach projektu zaplanowane były również wizyty studyjne w 4 ośrodkach zajmujących się pomocą osobom uzależnionym.

1. Wprowadzenie

         Każdego roku około 55000 młodych Europejczyków traci życie na skutek efektów nadużywania alkoholu. Co roczny raport Zdrowia przygotowywany przez WHO ma na celu zwrócenie uwagi na problemy i zjawiska związane ze zdrowiem. Przemoc i zaniedbywanie dzieci jest jednym z poważnych problemów systemu zdrowia publicznego i polityki wszystkich krajów Europy. WHO nawołuje kraje do podejmowania wysiłków w celu eliminowania przemocy, agresji, alkoholizmu i narkomani dzieci i kobiet. Główną przyczyną śmierci wśród młodzieży są wypadki. Jest oczywiste również, że młodzież eksperymentuje z alkoholem w coraz młodszym wieku i coraz częściej angażuje się w ryzykowne zachowania np.: upijanie się, mieszanie alkoholu z narkotykami. Jeden na cztery przypadki śmierci wśród młodzieży jest spowodowany alkoholem. W lutym 1998 roku prezydent Stanów Zjednoczonych, Bill Clinton, wyznaczył rok 2007 jako rok, do którego popyt na narkotyki powinien być zmniejszony o połowę. Osiągnięto światowe porozumienie w kwestii konieczności zwiększenia wysiłków zmierzających do rozpoznania, zrozumienia i ograniczenia popytu na narkotyki. W krajach Europy Wschodniej oraz byłego krajach byłego Związku Radzieckiego, gdzie problem narkotykowy praktycznie nie istniał w czasach komunizmu, staje się on w chwili obecnej coraz poważniejszy. Zgodnie z danymi liczba osób regularnie zażywających narkotyki w krajach Federacji Rosyjskiej szacuje się na 2 mln. Kraje zachodnie, w których obserwuje się wzrost uzależnienia od narkotyków, najbardziej obawiają się nowych narkotyków syntetycznych, takich jak meta-amfetamina. Na całym świecie panuje stereotyp o umiłowaniu Rosjan do wódki i innych wyskokowych napojów. Dla wielu Europejczyków Rosjanie są wiecznie pijani, alkoholizm to cecha narodowa, a ilość wypijanej przez przeciętnego Rosjanina wódki nie mieści się wielu w głowach. Warto dodać, że w ostatnich latach struktura wypijanego w Rosji alkoholu znacznie się zmieniła. W porównaniu do lat poprzednich zanotowano duży wzrost udziału piwa i innych napojów niskoalkoholowych w ogólnej konsumpcji alkoholu. Od 4 do 6 mln Rosjan bierze narkotyki, a liczba osób, które spróbowały narkotyku chociaż raz w życiu wynosi 15 mln – poinformowała w dniu 26.06.2006 r. rosyjska Federalna Służba ds. Kontroli Narkotyków. Federację Rosyjską zamieszkuje ok. 147 mln ludzi. Z sondażu przeprowadzonego przez Centrum Jurija Lewady wynika, że 98 proc. respondentów uznaje narkomanię w Rosji za problem. 23 proc. ankietowanych przyznaje, że wśród ich krewnych lub znajomych są osoby, które brały lub biorą narkotyki. W poniedziałek przypada międzynarodowy dzień walki z narkomanią. Według oficjalnych danych, w Rosji konfiskuje się coraz więcej narkotyków. W latach 2001-2003 konfiskowano około tony heroiny rocznie, w 2004 roku już 3,9 tony, a w 2005 – 4,8 tony. Wszelkie kampanie medialno- prewencyjne skierowane są głównie do młodzieży, z uwagi na realną możliwość obniżenia dolnej granicy wieku, w którym rozpoczyna się zażywanie narkotyków. Kiedy zaczyna się wdrażanie strategii edukacyjnych, nie można spodziewać się wyników za rok, czy nawet dwa lata. Trzeba zrozumieć, że wyniki stosowania programów edukacyjnych widoczne będą dopiero po latach wytężonej pracy. Nie są to wyniki natychmiastowe, ale za to trwałe. Najskuteczniejsze programy to takie, które przynoszą trwałe efekty, takie, które dopasowane są do otaczającej rzeczywistości. Konieczne jest również dotarcie do tej młodzieży, która nie uczęszcza do szkoły, dzieci przebywających w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Często pomocne są tu działania skierowane do grup młodych ludzi mieszkających na ulicy oraz do samych opiekunów dzieci w placówkach, w których przebywają. W Polsce dokonano znacznego postępu w dziedzinie tworzenia skutecznych programów edukacyjnych, które nie opierają się już wyłącznie na doraźnych działaniach antynarkotykowych, a raczej koncentrują się na kampaniach pro-zdrowotnych i szkoleniach w zakresie promowania właściwego stylu życia. Mimo szerokiego stosowania, kampanie w mediach przynoszą znikome efekty w zakresie zmiany zachowań dlatego nasze Towarzystwo pragnie wyjść naprzeciw potrzeb naszych partnerów z Federacji Rosyjskiej jak i pracowników z Polski i przygotowało program, który ich bardzo interesuje i pragną w nim uczestniczyć.
        Coraz trudniejsza sytuacja społeczno-ekonomiczna w naszym kraju jak i w Federacji Rosyjskiej, rozpowszechniony sposób spędzania wolnego czasu – oglądanie telewizji i gry komputerowe – oraz współczesne tempo życia niekorzystnie odbijają się na młodzieży i dzieciach. Stale zajęci, zapracowani i przemęczeni rodzice mają coraz mniej czasu i cierpliwości. Kontakty z rodzicami są zastępowane głośnymi, agresywnymi formami komunikacji lansowanymi przez media. Dziecko za wszelką cenę próbuje dostosować się do oczekiwań otoczenia, towarzyszy temu poczucie winy, obniżenie własnej wartości, lęk przed oceną i kontaktami społecznymi. Z kolei nieumiejętność dostosowania się do narzuconych reguł i zasad wywołuje u ucznia, wychowanka reakcję przeciwstawiania się im, a nieakceptowanie sankcji społecznych prowadzi do sięgnięcia po alkohol czy narkotyki. Ważnym aspektem tu jest aby szkoła, placówki opiekuńcze, w których przebywają młodzi ludzie i ich środowisko poprzez atmosferę towarzyszącą stymulacji i wspomaganiu naturalnego rozwoju, stała się również wsparciem dla dziecka o nieprawidłowym rozwoju emocjonalnym w przystosowaniu się do wymagań społecznych i dydaktycznych. Towarzystwo prowadząc Ośrodek Pomocy Dziecku i Rodzinie napotyka na swojej drodze zapytania o alkoholizm, narkomanię i jej przeciwdziałania. Pytania do nas kierują zarówno rodzice jak i nauczyciele, pedagodzy czy osoby z bliskiego otoczenia dziecka oraz osoby z powiatu elbląskiego pracujące w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Także dużo zapytań mamy od naszych partnerów z Federacji Rosyjskiej jak postrzegamy dany problem i jak byśmy go dziś rozwiązali. Wiele zapytań powstało podczas realizacji projektu „Prawa Jasia i Nataszy”. Organizacja nasza realizując projekt „Prawa Jasia i Nataszy. Pod parasolem prawa”, od stycznia do kwietnia 2006 roku pozyskała wiele informacji na temat alkoholu i narkomani, który ma miejsce w placówkach opiekuńczo-wychowawczych zarówno w Federacji Rosyjskiej jak i w powiecie elbląskim wśród wychowanków placówek- młodzieży trudnej. Naszych partnerów jak i osoby- pracowników z placówek opiekuńczo -wychowawczych interesują zagadnienia z zakresu: profilaktyki alkoholowej i narkotykowej, ogólnych informacji i alkoholizmie, współuzależnieniu i o samych przyczynach tej „epidemii”. Projekt przedstawiony przez nas jest odpowiedzią na zapotrzebowanie uczestników, którzy chcieli wziąć udział w kontynuacji projektu poznając nowe dziedziny wiedzy, która im będzie potrzebna w pracy zawodowej. Uczenie się o przeciwdziałaniu alkoholizmowi, narkomani, o przestrzeganiu praw dziecka, o dzieleniu się doświadczeniami w sytuacjach naruszenia praw dziecka, pracy z dziećmi w placówkach oraz wymiany doświadczeń osób pracujących z dziećmi i młodzieżą z placówek opiekuńczo – wychowawczych. Przy realizacji projektu „Prawa Jasia i Nataszy” nasi uczestnicy dostrzegli wiele problemów wynikających z ich pracy, min. problemem tym jest to jak przeciwdziałać przemocy i agresji wśród młodzieży, na te zapotrzebowania powstał projekt „Razem wspólnie od komunikacji do mediacji” ale też uczestnicy projektu dostrzegli kolejny problem wynikający w ich pracy zawodowej mianowicie alkoholizm i narkomanie. Jest to bardzo trudny problem który dotyka coraz to młodszych uczniów, coraz to młodszych wychowanków w placówkach.

        Celem projektu była nauka przeciwdziałania alkoholizmowi i narkomanii osób pracujących z dziećmi i młodzieżą trudną w placówkach opiekuńczo-wychowawczych w Czerniachowsku jak i w powiecie elbląskim poprzez warsztaty, wykłady i wizyty studyjne. Cel projektu opierał się na wsparciu, wzmocnieniu, podniesieniu wiedzy i umiejętności osób z Federacji Rosyjskiej jak i z Polski w zakresie alkoholizmu, narkomanii osób pracujących z dziećmi i młodzieżą w placówkach opiekuńczo-wychowawczych jak: domy dziecka, ośrodki szkolno-wychowawcze, pogotowia opiekuńcze, specjalne ośrodki wychowawczo-resocjalizacyjne, szkoły. Celem było również stworzenie warunków do nawiązania współpracy i wymiany doświadczeń pomiędzy uczestnikami. wyposażenie uczestników w narzędzia pracy oraz w pomocne materiały dydaktyczne.
długofalowym celem projektu było:

1. zmniejszenie ilości występowania przypadków sięgania po narkotyki i alkohol, braku mediacji
2. podniesienie świadomości dzieci i młodzieży w zakresie złych zachowań i spożywania alkoholu i narkotyków;
3. wskazanie osobom pracującym z dziećmi sposobów umiejętnego korzystania z lokalnych instytucji działających na rzecz dzieci;
4. wypracowanie modelu korzystania z pomocy zaufanych dorosłych przez dzieci (szukanie sojuszników) którzy zawsze im pomogą w trudnych sytuacjach;

wymiernym rezultatem programu było:

1. zmniejszenie ilości występowania sięgania przez młodzież po używki, wychowawcami w Federacji Rosyjskiej i powiatu elbląskiego;
2. przygotowanie i przeszkolenie 23 osób pracujących z dziećmi do pracy w Obwodzie Kaliningradzkim i powiatu elbląskiego na temat rozwiązywania i rozładowywania emocji, agresji. itp. ;
3. podniesienie wiedzy i kompetencji w zakresie profilaktyki alkoholowej i narkotykowej.
4. nawiązanie ścisłej współpracy pomiędzy placówkami opiekuńczo-wychowawczymi z Polski i z Obwodu Kaliningradzkiego.

        Wszystkie działania i spotkania miały miejsce na terenie województwa warmińsko-mazurskiego i pomorskiego, powiatu elbląskiego, miasta Elbląga.
Realizacja projektu pt. „Wspólnie przeciw alkoholizmowi i narkomani”” była kolejnym dobrym przedsięwzięciem ukazującym osobom pracującym z dziećmi i młodzieżą trudną to iż nie są sami w swojej pracy, w swoim środowisku i że mogą zawsze liczyć na swoich kolegów z innych placówek. Swoje dotychczasowe doświadczenia z zakresu przeciwdziałania alkoholizmowi i narkomani przenieśliśmy za pośrednictwem reprezentantów Federacji Rosyjskiej do Obwodu Kaliningradzkiego, a tym samym podzieliliśmy się z nimi dobrymi doświadczeniami, schematami obowiązującymi w naszym kraju. Odwiedziliśmy cztery ośrodki leczące alkoholizm i narkomanie wśród osób dorosłych jak i dzieci. Nastąpił przepływ informacji skierowany do uczestników projektu, docelowo do dzieci i młodzieży, oraz pośrednio do rodziców i opiekunów.

Nasz cel:

zwiększenie aktywności społecznej młodzieży z powiatu elbląskiego przez uczestnictwo w szkoleniach i warsztatach edukacyjnych. W projekcie przewidzieliśmy realizację zajęć w czterech modułach: psychologiczno – społecznym, doradczo – zawodowym, informatycznym i językowym. Zajęcia odbywały się w blokach dwudniowych, co dwa tygodnie przez 9 miesięcy. W efekcie chcieliśmy zmotywować 30 młodych ludzi do podjęcia przez nich dalszej nauki lub zatrudnienia, podnieść ich samoocenę, by mogli skutecznie poruszać się po rynku pracy.

Uczestnikom zapewniliśmy:

=> najefektywniejsze metody szkoleń wypracowane przez Ośrodek Edukacyjno Szkoleniowy TPD,
=> atrakcyjny program zajęć i warsztatów,
=> materiały szkoleniowe i dydaktyczne,
=> imprezy integracyjne, wyjścia do kina i teatru,
=> obiady dla uczestników w trakcie szkoleń,
=> zwrot kosztów dojazdów na zajęcia,
=> ubezpieczenie podczas szkolenia.

Czas trwania projektu: wrzesień-październik 2006r.

Cele i planowane rezultaty projektu

Celem projektu była nauka komunikacji, mediacji oraz przeciwdziałania przemocy i agresji osób pracujących z dziećmi i młodzieżą trudną w placówkach opiekuńczo-wychowawczych w Czerniachowsku jak i w powiecie elbląskim poprzez warsztaty i wykłady.

Cel projektu opierał się na wsparciu, wzmocnieniu, podniesieniu wiedzy i umiejętności osób z Federacji Rosyjskiej jak i z Polski w zakresie komunikacji, mediacji i rozwiązywania konfliktów osób pracujących z dziećmi i młodzieżą w placówkach opiekuńczo-wychowawczych jak: domy dziecka, ośrodki szkolno-wychowawcze, pogotowia opiekuńcze, specjalne ośrodki wychowawczo-resocjalizacyjne, szkoły.

Długofalowym celem projektu było:
– zmniejszenie ilości występowania przypadków agresji i przemocy, braku mediacji na terenie Federacji Rosyjskiej, powiatu elbląskiego poprzez podniesienie wiedzy wśród osób pracujących z dziećmi i młodzieżą;
– podniesienie świadomości dzieci i młodzieży w zakresie rozwiązywania konfliktów;
– wskazanie osobom pracującym z dziećmi sposobów umiejętnego korzystania z lokalnych instytucji działających na rzecz dzieci;
– wypracowanie modelu korzystania z pomocy zaufanych dorosłych przez dzieci (szukanie sojuszników) którzy zawsze im pomagają w trudnych sytuacjach;

Wymiernym rezultatem programu będzie:
– zmniejszenie ilości konfliktów pomiędzy młodzieżą a nauczycielami, wychowawcami w Federacji Rosyjskiej i powiatu elbląskiego;
– przygotowanie i przeszkolenie 15 osób pracujących z dziećmi do pracy w Obwodzie Kaliningradzkim i powiatu elbląskiego na temat rozwiązywania i rozładowywania emocji, agresji. itp.;
– podniesienie wiedzy i kompetencji w zakresie komunikacji z najmłodszymi;
– Nawiązanie ścisłej współpracy pomiędzy placówkami opiekuńczo-wychowawczymi z Polski i z Obwodu Kaliningradzkiego.

Projekt „Razem wspólnie – Od komunikacji do mediacji” został sfinansowany w ramach Programu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności Przemiany w Regionie – Rita, realizowanego przez Fundację Edukacja dla Demokracji.

W województwie warminsko-mazurskim jest wiele organizacji pozarządowych i instytucji państwowych, które działają na rzecz osób niepełnosprawnych. Oferują one pomoc w zakresie funkcjonowania w społeczeństwie jak i w życiu codziennym. Pomimo szerokiej rzeszy służb działających, na co dzień z osobami niepełnosprawnymi wskaźnik aktywnych zawodowo na rynku pracy jest niezadowalający. Z danych z Powiatowego Urzędu Pracy w Elblągu za I półrocze 2005 r. (załącznik) wynika, że osób oczekujących podjęcia pracy będących w ewidencji do końca półrocza sprawozdawczego jest 565. Według Narodowego Spisu Powszechnego z 2002 roku w Elblągu i powiecie jest aż 24.721 osób niepełnosprawnych. Wynika, że aktywnych zawodowo jest tylko 2,28 % osób. Dane te wskazują jak mało są efektywne formy pracy kadr pracujących i świadczących poziom usług na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych. Prowadząc badania ankietowe wśród odbiorców szkoleń na rok szkolny 2005/2006 w ramach Ośrodka Edukacyjno-Szkoleniowego Towarzystwa przeprowadziliśmy analizę ankiet ze szkół i zakładów pracy dotyczących zapotrzebowania na formy doskonalenia. Zauważyliśmy, że 18% ankietowanych osób potrzebujących wsparcia zawodowego w formie szkoleń to pracownicy z obszaru pracy z osobami niepełnosprawnymi. Argumentem wskazującym potrzebę realizacji projektu było przeprowadzone spotkanie w dniu 19.10.2005 r. w naszej organizacji z kadra kierownicza 13 placówek (zakłady aktywności, warsztaty, terapii, środowiskowe domy pomocy społecznej, pracownicy administracji publicznej), którzy nie tylko widza potrzebę a wręcz konieczność szkoleń, deklarując udział swój i pracowników w projekcie (w załączeniu lista obecności dyrektorów placówek działających na rzecz osób niepełnosprawnych oraz raporty ewaluacyjne z przeprowadzonych ankiet wśród pracowników). Powołana przez Towarzystwo Rada Edukatorów przeanalizowała ankiety potrzeb pod katem edukacyjno-szkoleniowym i przygotowała bloki tematyczne, zakres zagadnień i tematów, w jakich przyszli beneficjenci chcieliby się szkolić. Potrzeba realizacji zadania zgodna jest ze statutowymi celami i zadaniami Towarzystwa.

Wybór wsparcia wynika z konsultacji z dyrektorami 13 zakładów pracy działających na rzecz niepełnosprawnych osób i zebranych 231 ankiet od pracowników tych zakładów. Ankietowani wskazali potrzebę przeprowadzenia następujących szkoleń z zakresu: komunikacji, podstaw pedagogiki, metodyki pracy z osobami niepełnosprawnymi, aktywizacji zawodowej, asertywności, symptomatologii chorób psychicznych, asertywności i wypalenia zawodowego. W ankietach wskazują potrzebę na prowadzenie form warsztatowych, które są bardziej skuteczne a tym samym umożliwia efektywniejsza prace na rzecz osób niepełnosprawnych, z którymi pracują. Cykl szkoleń obejmie 311 godzin zajęć, w tym 97 godz. teoretycznych i 214 warsztatowych. Planowana ilość godzin na jednego uczestnika to 204 godziny. Realizacja projektu rozpocznie się w marcu 2006 a zakończy się 31 marca 2007. Składać się będzie z 17 zjazdów szkoleniowych piatkowo-sobotnich, w każdy piątek planujemy-4 h zajęć, natomiast w sobotnie zajęcia będą trwały-12 godzin. Utworzona zostanie jedna grupa na potrzeby zajęć teoretycznych i 2 grupy warsztatowe. Takie rozwiązanie jest najbardziej optymalne i wynika z analizy ankiet. Planowany cykl szkoleń przyniesie znaczące korzyści i będzie naszym zdaniem najskuteczniejszy.

Przedmiotem projektu „Od aktywności do kreatywności” jest przeszkolenie 60 osób w ramach typu projektu „Szkolenia i warsztaty dla otoczenia współpracującego z osobami niepełnosprawnymi” Działania 1.4 SPO RZL. Bezpośrednimi odbiorcami są pracownicy zakładów aktywności zawodowej, warsztatów terapii zajęciowej, środowiskowych domów pomocy społecznej, pracownicy jednostek samorządu terytorialnego, publicznych służb zatrudnienia z powiatu elbląskiego. Celem jest podniesienie kwalifikacji, umiejętności i profesjonalizmu pracowników w ich pracy zawodowej z niepełnosprawnymi osobami, wzbogacenie ich o nowe narzędzia i metody pracy z zakresu psychologii, pedagogiki, metodyki pracy, co jest zgodne z celem działania 1.4. Cykl szkoleń podzielimy na część teoretyczna i praktyczna, zajęcia odbywać się będą w systemie piatkowo-sobotnim a grupy warsztatowe pozwolą na dokładna i analityczna prace z uczestnikami. Zastosujemy najefektywniejsze metody pracy a wypracowane materiały dydaktyczne przekażemy uczestnikom. Projekt zakończy się wydaniem Raportu rejestrującego kolejne fazy projektu. Projekt wynika z potrzeb zidentyfikowanych przez Towarzystwo w oparciu o ankiety przeprowadzone wśród powyższej grupy pracowników.

Organizacja nasza na potrzeby projektu przeprowadziła sondaż w postaci ankiet wśród potencjalnych beneficjentów ostatecznych z 13 placówek. Otrzymane informacje zwrotne od ankieterów wskazały tematykę szkoleń interesującą przyszłych uczestników. Beneficjentami ostatecznymi będą pracownicy etatowi publicznych służb samorządu terytorialnego takich jak: Środowiskowe Domy Pomocy, Ośrodki Pomocy Społecznej, pracownicy z Miejsko-Gminnych Urzędów, pracownicy organizacji pozarządowych, a przede wszystkim pracownicy warsztatów terapii zajęciowej oraz zakładów aktywności zawodowej, w ilości 60 osób, z co najmniej 13 zakładów pracy świadczących usługi na rzecz osób niepełnosprawnych. Szczególnie ci ostatni widza konieczność i celowość dokształcania się z uwagi na świeżą strukturę zakładów pracy, w których pracują. Adresaci pochodzić będą z Elbląga, powiatu elbląskiego, grodzkiego i ziemskiego, z terenów wiejskich i miejskich, kobiety i mężczyźni, posiadający, co najmniej średnie wykształcenie, pełnoletni, którzy pracują i działają na rzecz osób niepełnosprawnych lub ich środowiska. Spełniając te warunki wpisujemy się w realizacje celów horyzontalnych – równość szans. Dobrowolnie i w przekonaniu o potrzebie podnoszenia swoich kwalifikacji będą uczestniczyć w nieodpłatnych szkoleniach. Możliwość nieodpłatnych szkoleń jest ważnym aspektem, ale najważniejszym dla nich będzie podniesienie swoich kwalifikacji, zdobycie narzędzi do efektywniejszej pracy, co jest zgodne z zapisami Unii Europejskiej zwiększenie dostępu do edukacji, promocja kształcenia przez całe życie. Powyższa grupa odbiorców projektu zgodna jest z lista beneficjentów ostatecznych „Uzupełnienie SPO RZL 2004-2006” „Działanie 1.4”.

Projekt realizowany będzie w Elblągu, zasięgiem działania obejmie cały powiat elbląski. Wszystkie Miejsko-Gminne Urzędy, Ośrodki Pomocy Społecznej, Centra Pomocy Rodzinie, Środowiskowe Domy Pomocy Społecznej, Warsztaty Terapii Zajęciowej, Zakłady Aktywności Zawodowej, organizacje pozarządowe obejmujące swym zasięgiem osoby niepełnosprawne. Będą to osoby z placówek, które uczestniczyły w spotkaniu w dniu 19.10.2005 r. Projekt będzie realizowany przy współudziale placówek działających na rzecz osób niepełnosprawnych, co wpisuje się w strategie partnerstwa lokalnego.

Realizacja projektu przyczyniła się do znacznego wzmocnienia umiejętności beneficjentów poprzez przekazanie im praktycznych narzędzi do pracy z osobami niepełnosprawnymi.

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Fundusz Społecznego
w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich